آیا پول های رمز پایه ارز دیجیتال ، پول واقعی است ؟ : از زمان آغاز رمزنگاری پول، سؤال «آیا پول های رمز پایه ، پول واقعی است ؟» توانسته بحث‌های جنجال‌برانگیز و گیج‌کننده‌ای را در حوزه عملیات‌های داخلی مربوط به این موضوع،ساز و کار اجماع توافق درمورد آن، و برنامه‌های کاربردی فنی این موضوع به راه بیندازد.
تا کنون بحث‌ها و جلسات بسیاری در خصوص حمایت و تأیید،یا بی‌اعتبار ساختن و رد اعتبار رمزنگاری پول،به عنوان یک نوع از پول مدرن صورت گرفته است که اطلاع از هر دو روی سکه،به هریک از ما این امکان را می‌دهد تا بتوانیم به سوال «آیا من پول رمزپایه را به عنوان پول واقعی،قبول دارم؟» پاسخ دهیم.
این بحث،یک بحث فراگیر در میان سرمایه‌گزاران عمومی مردمی و نهادی،تا اعضای اصلی و ریشه‌ای بانک و مدیران صندوق‌های بزرگ است.
یک سوال ابتدائی
قبل از آن که بخواهیم پول‌های رمزپایه را به عنوان پول واقعی معرفی کنیم،در ابتدا باید تعریف دقیقی از واژه‌ی پول داشته باشیم.
پول چیست؟
پول یک شیء یا چیزی است که در همه‌جا به عنوان یک وسیله برای پرداخت هزینه‌ی محصولات و خدمات،و همچنین بازپرداخت بدهی‌ها در یک کشور خاص و در زمینه‌‌ی اقتصاد اجتماعی شناخته‌شده و قابل قبول است.
اختراع پول باعث تقویت و پیشرفت تمدن انسانی شده است. و پول باعث متروکه شدن روش‌های دیرین معامله از جمله مبادلهی پایاپای شده است. اگرچه به نظر برسد که این تغییر یک پیشرفت کلی در جامعه بوده،اما در واقع بر زندگی تک‌تک افراد تأثیر داشته است.
بیایید با این مسئله روبرو شویم: بیشتر مردم از پول برای واگذار کردن،اهداف مختلف و نشان دادن شخصیتشان استفاده میکنند. به علت نادانی،آنان در زندگی روزمره‌ی خود از پول‌های غالب و قدیمی اولیه استفاده میکنند؛بدون اینکه از شکل جدید و انواع مختلف پول‌های دیجیتالی و رمزپایه،که امروزه به عنوان یک نوع پول جهانی شناخته شده اطلاع داشته باشند.
به‌علاوه آشکارترین هدف رمزنگاری پول به صورت عمومی: تقسیم‌بندی است.
تقسیم‌بندی باعث میشود پول رمزپایه بدون تأثیرپذیری کمتر توسط افراد میانی و طر‌ف‌های سوم واسطه،مانند سیستم بانکداری جهانی،مراکز پایاپای و شرایط لازم ژئوپولتیک و محدودیت‌های اعمال شده توسط دولت هر کشور،به فرد توانایی کنترل و حفظ امنیت بیشتر بر پول دیجیتالش را بدهد.
پول برای هریک از ما معنی خاص خودش را دارد. برای برخی از ما وسیله‌ای است برای بدست آوردن و یا تجربه کردن هرآنچه که میخواهیم. برخی دیگر از پول برای جلوگیری از انجام کار،و یا اتفاق افتادن چیزهایی که دوست ندارند استفاده میکنند؛ و یا برای ذخیره‌ی زمان.
پول وسیله‌ی دستی است که به مطمئن‌ترین شکل ممکن نیروی اقتصادی را چه در زمان حال و چه در زمان آینده،رو به بسط و گسترش می‌برد. از این رو می‌توانیم بگوییم «وقت نیز طلاست».
اما هنوز برخی از افراد هستند که پول را با قدرت،امنیت،مهربانی و دوستی و عشق معامله میکنند. به خصوص وقتی بخواهند به دوستان و آشنایان و یا بابت خرید جهیزیه و غیره پولی قرض بدهند.
حجم اثر اجتماعی پول بر رفتار،چه در سطح گروهیِ مردم و چه در سطح زندگی شخصی بسیار موضوع گسترده و البته جالبی است.
به هر حال ما همچنان باید بر هدف خود بمانیم و بر موضوع بحثمان متمرکز شویم: قضاوت شخصی و البته همراه با اطلاعات کافی،راجع به اینکه آیا پول‌های رمزپایه را پول واقعی میدانیم یا خیر؟
مانند اغلب مردم من نیز در حالی بزرگ شدم که فکر میکردم پول همین سکه‌های زیبا،همین تکه کاغذهای با طرح‌های یخی است که می‌توانیم با آن‌ها وسایل مورد نیازم را بخرم.
اولین پولی که من خرج کردم از ایالات متحده بود. بعدها در حالی که به کشورهای دیگر سفر میکردم مانند تمبر که برای پست کردن نامه‌ها استفاده میشود،بیشتر کشورها واحد پول و سکه‌ی خود را دارند که برای خرید باید از آن‌ها استفاده کرد.
بخاطر اینکه فقط برخی کشورهای همسایه از جمله تایمور شرقی،اکوادور و میکرونزی هنوز هم دلار را قبول دارند؛من نمی‌توانستم روی خرج کردن پولم در سایر کشورها حساب کنم. و این باعث شدن به فکر رفتن به یک صرافی برای تبدیل پولم،که در سایر مکان‌ها بلا استفاده بود، به واحد پول کشور مقصدم بیفتم.
اگرچه روند تبدیل پول رایگان نیست. و شما باید مبلغی را به عنوان «هزینه‌ی تبدیل» که مقدار خیلی کمتری از هزینه‌ی پول پرداختی شماست،به کارکنان آن مرکز بپردازید. اما اگر شما تبعه و شهروند کشور خارجی‌ایی که می‌خواهید به آن سفر کنید باشید و در آن‌جا شغلی داشته باشید؛ قطعا از واحد پول آن کشور نیز همراه دارید و بنابراین نیازی به تبدیل پول خود ندارید و در نتیجه هزینه‌ای برای تبدیل پولتان پرداخت نمی‌کنید.
نکته‌ای که باعث میشود روند تبدیل پول کمی گران به نظر برسد این است که اگر شما پس از بازگشت از کشور خارجی به کشور خودتان،پول‌های خرج‌نکرده را بخواهید مجدد به واحد پول خودتان تبدیل کنید،از پولی که در ابتدا داشتید مقدار زیادی کاسته میشود.
اما به نظرتان چه راه‌های دیگری وجود دارد وقتی که برای چند مدت خارج از کشورتان هستید؟
از آن زمان به بعد،یکی از قوانین ثابت و همیشگی این نکته بوده است که همیشه واسطه سهم خود را برمیدارد.
به تدریج مردم استفاده از سکه و اسکناس‌های دلار را فراموش کردند و اکنون از کارت‌های اعتباری برای خرید در مغازه‌ها،پرداخت‌های آنلاین و رستوران‌ها استفاده میکنند. و این نکته را می‌دانند که آن‌ها عملاً از موجودی حساب خود در بانک استفاده کرده؛و یا از شرکت‌های دارای کارت اعتباری قرض می‌گیرند. به‌علاوه این کار باعث میشود که آن‌ها تفکر برای خرج کردن پولشان را اندکی محدود کنند.
در کشورهای خارجی نیز برای خرید محصولات و یا استفاده از خدمات،استفاده از کارت‌های اعتباری به مراتب آسان‌تر است. این امر باعث میشود که دیگر نیازی به مراجعه به صرافی برای تبدیل پول نباشد. اما اشتباه نکنید. شما هنوز با واحد پول همان کشوری که به آن سفر کردید خرید می‌کنید. به این صورت که شرکتی که شما از آن کارت اعتباری دریافت کردید،یک حساب «پول کشورهای خارجی» یا «اعتبار بین‌المللی» برای شما در نظر می‌گیرد که با انجام این کار ممکن است ماهانه سهمی را به عنوان سود از حساب شما برداشت کند.
معیارهای پول
هرچند پول از چاشنی‌ها،جواهرات،احشام،الواح سفالی بین‌النهرین قدیم،صدف‌های جزایر قومی قبل از استعمار،سکه‌های فلزی مربوط به امپراتوری روم و یا انواع پول‌های کاغذی امروزی باشد؛باید مطابق با استانداردهای پولی باشد.
پنج معیار ابتدایی پول،قابل دیدن و مشاهده است و به همین دلیل غالباً قابل قبول است. اما دو معیار بعدی ذهنی هستند و از جمله علل اصلی در نبرد فعلی بین ذهنیت سنتی،مرسوم و اقتصاد مالی است.
در ابتدا ما پنج معیار اول را لیست کرده و در اختیار شما قرار می‌دهیم و بعد از آن شروع به صحبت درمورد دو معیار ذهنی و اصلی،که مسائل مهم و دشوار در مورد خصوصیات و مشخصات پول واقعی هستند می‌کنیم.پنج معیار ابتدائی بسیار آسان و قابل درک راحت می‌باشد.
وسیله‌ی مبادله
فایده‌ی اولیه‌ی پول این است که یک وسیله برای مبادله است؛و یک راه حل استاندارد برای مقایسه‌ی ارزش دو چیز مختلف است.در نظام مبادلهی پایاپای طرفین معامله به درستی نمی‌توانستند تشخیص دهند که ارزش چند مرغ با یک بز یا گاو برابری می‌کند؛و یا چند تکه نان با یک شیشه شراب قابل معامله است؛یا چند کیلوگرم دانه‌ی غلات با یک شمشیر اسباب‌بازی برابری می‌کند.
پول همچنین آشفتگی‌های دیگر بازار مبادلهی پایاپای را نیز حل کرد.مشکلی که به آن «هماهنگی و هم‌خوانی خواسته‌ها» می‌گفتند.
قبل از پول مردم این نگرانی را داشتند که کسی را پیدا کنند که کالای آنان را بخواهد.که این مسئله باعث تأخیر در انجام معامله و در نتیجه تأخیر در تهیه‌ی وسایل مورد نیازشان می‌شد.این طرز مبادله و معامله به این معنی است که : شما و همچینین سایر اشخاصی که در پی یافتن وسایل مورد نیاز خود بودید،باید دائماً در حرکت و جستجو و همچنین آشفتگی می‌بودید.
اگر آن‌ها قادر به پیدا کردن شخصی که حاضر به انجام معامله‌ی متقابل نبودند،در این صورت بدشانس بودند.در ناامیدی کامل مجبور بودند که دخمه‌ها و راه‌های پرپیچ و خم را طی کنند تا بالاخره بتوانند معامله را انجام دهند و کالای مورد نیاز خود را تهیه کنند.
قابل حمل بودن
پول باید قابل حمل باشد.به جای آوردن احشام به بازار برای تعویض آن با چیز دیگر،امروزه مردم می‌توانند پول سبک‌وزن و به مقدار زیاد را به عنوان یک وسیله برای سنجش ارزش بقیه‌ی چیزها با خود به همراه داشته باشند.آیا می‌توانید تصور کنید که گاوهایتان را با خودتان و اینطرف و آن‌طرف ببرید؟و یا کیسه‌های گوشت را برای استفاده به عنوان پول،حمل کنید؟
واحد شمارش
واژه‌ی «واحد شمارش» به این معنی است که درون عملیات‌های موجود در محیط پول و اقتصادی یک واحد اندازه‌گیری برابر است با واحد اندازه‌گیری دیگر-یک دلار برابر است با یک دلار.این ارزش استاندارد محاسبه‌ی واحدهاست،و در هر معامله‌ای ضروری و حیاتی است.
و به همین دلیل است که سرویس مخفی ایالات متحده زمان و نیروی انسانی زیادی را صرف می‌کند تا بتواند با ارگان‌های جعل پول مبارزه کند.در مارس 2015 سرویس مخفی ایالات متحده تخمین زد که 0.25 از 3.4 بیلیون- 1.36 تریلیون که در جهان در حال گردش است تقلبی می‌باشد.
جعل پول مسئله‌ی تازه‌ای نیست.یک جاعل که «کُوینر» نام گرفته بود در سال 1700 در انگلستان وجود داشت.جعل پول به عنوان یک خیانت بزرگ تلقی میشود.یک جاعل پول به نام «کاترین مورفی» در سال 1798 محکوم به اعدام شد.اما از شانس خوبش،اعدام بخاطر آتش‌سوزی در ایستگاه لغو شد.
همچنین پیدا شدن مقداری از پول‌های جعلی بریتانیا در دریاچه‌ی «آلپین» در نزدیکی استرالیا،خبر از جعل پول نازی‌ها در جریان جنگ جهانی دوم می‌دهد.در اواخر سده‌ی 1930 یک شهروند نیویورکی به نام «ادوارد مولر» در سال 1950 در فیلم «میستر 880» به تصویر کشیده شد که نشان می‌داد او پول‌های جعلی خود را در سرتاسر شهر خرج می‌کرد،تا اینکه پس از گذشت 10 سال سرویس مخفی ایالات متحده موفق به دستگیری وی شد.
در سال 2015 «ایتژاک لُوز» و «رونِن فاکیرو» پس از خرج کردن بیش از 86 میلیون دلار پول جعلی،توسط سرویس مخفی ایالات متحده دستگیر شدند.
می‌توان گفت از زمانی که پول به عنوان وسیله‌ای مهم برای تجارت عادلانه انتخاب شد،جنگ بر سر جعل پول موضوعی جدی و البته ادامه‌دار شده است.
طول عمر
هر نوعی از پول باید به قدری دوام داشته باشد که بتواند از مسائل طبیعی معامله و بازار مثل نبادلات بی‌شمار بین افراد،قابل حمل بودن در کیف و جیب،فرسایش و گذر از زمان و دارا بودن یکسری عناصر و به همین ترتیب. بخش مهمی از دلیل وجود سکه‌ها این است که از دوام عالی برخوردار هستند.
از سوی دیگر مباحث مربوط به زمان و اندازه‌ی پول باعث نادیده گرفته شدن نیاز دوام پول میشود.
در جریان جنگ جهانی دوم آلمان،دولت میخواست منابع مالی را افزایش دهد؛اما این کار باعث شد پول‌های کاغذی و چاپی در مدت کوتاهی خسته‌‌کننده شوند. زیرا کسانی که مسئول چاپ پول بودند باید از هرچه که در دست داشتند استفاده می‌کردند؛دستمال توالت‌های نازک کاغذی و ضایعات چوب و غیره. اما امروزه در کاغذ پول‌ها از مواد فابریک و ترکیبی استفاده میشود تا باعث عمر بیشتر پول گردد.
قابلیت جابجایی
کلمه‌‌ی «قابلیت جابجایی (fungibility)» – که هیچ ارتباطی با «قارچ (fungus)» و یا شکل جمع آن ندارد؛از فعل لاتین «fungi» گرفته شده به معنی خدمت و انجام دادن کار در محل است. در قانون و دنیای کالاها،این کلمه درمورد تعداد و تکرار استفاده میشود. وقتی بخواهیم بگوییم یک چیز قابل تغییر و تعویض است به این معنی است که یک ماده از ترکیبات موجود در آن،به راحتی با یک ماده‌ی دیگر از نوع خود قابل تبدیل و جایگزینی است. به عبارتی دیگر وقتی که دلار ایالات متحده به عنوان پول استفاده میشود،یک اسکناس دلار با یک اسکناس دلار دیگر بدون ذره‌ای سود یا ضرر به راحتی قابل تعویض است.بسیاری از مردم قابلیت واحد شمارش پول را با قابلیت جابجایی آن اشتباه می‌گیرند و فکر میکنند که هردوی آن‌ها شبیه به هم هستند؛ اما اینطور نیست. واحد شمارش مربوط به واحد اندازه‌گیری و ارزش‌گذاری یکسان کالاهاست؛در صورتی که قابلیت جابجایی به حوزه‌ی جابجایی و یکسان بودن خود کاغذ پول ارتباط دارد.
البته که جابجایی و مقایسه‌ی یک دلار با دلار دیگراز نوع خودش را شاید بتوان بیشتر به بخش واحد شمارش که قبلا درمورد آن صحبت کردیم اختصاص داد.
یک مناقصه‌ی قانونی دلارهای قدیمی و کهنه‌تر را با اسکناس دلار جدید مقایسه کرد و از نظرات به این نتیجه رسید که هرکجا دلارهای قبلی کاربرد دارند،دلارهای جدید نیز کاربرد دارند و قابل استفاده هستند.کلید اصلی ویژگی قابلیت جابجایی این است که ببینیم یک شکل مشخص از پول در میان محیط اقتصادی خود،آیا کاربرد دارد و استفاده شده است یا خیر؟اگر پول یک کشوری در جایی خارج از محیط خود باشد – مثلا در کشوری که با آن پول نمی‌شود خرید کرد – قابلیت جابجایی ندارد. تنها راه جابجایی آن این است که به یک پول سوم که شبیه به پول اولیه است،و در همه‌جا قدرت خرید دارد تبدیل شود.
و اینگونه بود که خانواده‌ی مدیسی ایتالیایی،در جریان رنسانس توانستند یک شانس برای تبدیل پول داشته باشند. آن‌ها راهی برای قوانین اعتباری پیدا کردند.
قوانین اعتباری چیست؟
یک نوع تمرین سنجش علاقه‌ی افراد به «وام‌های مسیحیان به مسیحیان» بود که با تنبیه شدید توسط قانون توانست نتیجه بگیرد. البته قانونی بود از طرف کلیسا به عنوان یک گناه تلقی می‌شد. در حقیقت در کتاب «جهنم دانته» یک مکان در هفت حلقه‌ی جهنم برای افرادی که این کار را انجام دادند بیان شده است. تنها کسانی که اجازه داشتند از این وام‌ها استفاده کنند یهودیان بودند،آن هم قط در صورت وام دادن به مسیحیان. چرا؟
آن‌ها کتاب مقدس «لوفول» را استفاده میکنند. در فصل 23:20 آمده است که «حتی اگر به یک خارجی پول قرض بدهی،نمی‌توانی به برادرت قرض بدهی» که این به این معنی است که مسیحیان می‌توانند به افراد غیرمسیحی پول قرض بدهند،اما حق این را ندارند که به مسیحی دیگری پولی قرض دهند.»
بعد از خانواده‌ی مدیسی،یک خانواده‌ی دیگری آمدند و چیزی را ساختند که ما آن را تحت عنوان «فارکس» می‌شناسیم. بسیاری از مدیسی‌ها و خانواده‌های سلطنتی شدند. برخی دیگر از آن‌ها قدرت و ثروت بسیاری جمع کردند. بسیاری از تاریخ‌نویسان بر این باور هستند که مدیسی‌ها در بخش‌های بزرگی افراد مسؤلیت‌پذیری برای تأمین مالی رنسانس بودند.
تصور کنید که شما فردی هستید که علاقمند به جمع‌آوری انواع پول می‌باشید و این کار را انجام می‌دهید-مانند کسانی که کلکسیون تمبر دارند. شما تصمیم می‌گیرید که تنها نمونه‌های بی‌نظیر را در کلکسیون خود جای دهید. اگرچه که ممکن است با همهی انواع مختلف جدید و قدیمی پول برای گذاشتن در کلکسیونتان موافق باشید،اما قطعا همهی آن‌ها از ارزش یکسانی برخوردار نیستند. به عنوان مثال در کلکسیون شما هیچگاه یک اسکناس یک دلاری کهنه،نمی‌تواند جایگزین یک اسکناس نو و درخشان تازه شود.
ارزش ذاتی
در اقتصاد «ارزش ذاتی» به مقدار ارزش شرکت،پول یا محصولات گفته میشود که بعد از تجزیه و تحلیل‌های انجام شده بدون توجه به ارزش بازار آن‌ها،تعیین می‌گردد.
این معیار ذهنی بوده و دربردارنده‌ِ طیف وسیعی از فرمول‌های پیچیده‌ی مالی و تئوری‌های اقتصادی است که هیچگاه در سرتاسر دنیا در مورد کل آن‌ها توافق نمی‌شود؛بنابراین می‌توان مواد آن را کمی تفسیر و یا دارای تبصره کرد تا راحتتر قابل قبول باشد. سرمایه‌گزارانی که در بخش ظلا و نقره سرمایه‌گزاری می‌کندد – بخصوص آن‌هایی که کمی دارای وسواس هستند – هیچ‌چیزی را مانند طلا و نقره پول واقعی نمی‌دانند. استنباط آنان این است که می‌گویند که پول‌های دیگر صرفاً برای جایگزین شدن با یک چیز باارزش است. به عنوان مثال شما وقتی ماشین خود را که بسیار برایتان باارزش است می‌فروشید، بجای آن چند فقط تکه کاغذ دریافت می‌کنید که نشان می‌دهد شما صاحب ماشین بوده‌اید.
آن‌ها همچنین ماده‌ی نخست قانون اساسی،بخش 10 را ذکر میکنند: هیچ کشوری نباید به غیر از سکه‌های طلا و نقره چیز دیگری را به عنوان پول برای پرداخت بدهی و یا انجام معاملات انتخاب کنند. و بر این اساس لوئیزیانا و تگزاس و یوتا قوانینی را برای استفاده کردن از سکه‌های طلا و نقره به عنوان پول تصویب کرده‌اند؛ و برخی کشورهای دیگر نیز در حال اقدام برای تصویب این قانون هستند.
اما برخی این مسئله را صحیح نمی‌دانند،با این استدلال که در قانون اساسی جنسپول هیچگاه ذکر نشده است و ماده‌ی فوق‌الذکر فقط اشاره به کشورهایی دارد که ممنوعیت ساخت انواع سکه و پول را دارند. به علاوه کاری که در رابطه با پول در سال 1792 انجام شد از این امر حمایت کرد که ساخت پول با موادی غیر از طلا و نقره نیز قانونی است.
بنابراین از دوره‌ی پس از انقلاب آمریکا تا امروز،پول ایالات متحده هم طلا و نقره و هم گواهی‌ها و پول‌های اسکناسی بوده که توسط طلا و نقره پشتیبانی میشود.
آمریکایی‌ها مطمئن بودند که پول آن‌ها در هر بانکی پشتوانه‌ی طلا و نقره دارد. در هر حال، حجم طلایی که پشت هر دلار بوده است، به مرور زمان کمتر و کمتر شد و این امر توسط توافق‌نامه‌ی «برتون وودز» در سال 1944 تشدید شد. و تا جایی رسید که فقط مقدار کمی طلا پشتوانه‌ی دلار آمریکا شد.
اما پول سایر کشورها به دلار وابسته است و این امر باعث پیدایش یک سیستم جدید پولی جهانی شد.
در سال 1971 رئیس‌جمهور نیکسون یک برنامه‌ی کاهش دلار-افزایش ارزش طلا تنظیم کرد. و پس از آن بیشتر کشورها خواستار بازگشت طلاهایشان،به جای نگه داشتن دلار آمریکا شدند؛و این مسئله به طور ناگهانی در همهی کشورهای دیگر ظهور یافت و به تبع آن‌ها نیز خواستار انجام این کار شدند.
و امروزه دلار پولی شده است که پشتوانه‌ی طلا ندارد،اما قدرت دارد. و این واقعیت تلخی است که هیچ پول اعتباری‌ایی در تاریخ ماندگار نبوده است.
هر پولی اعتباری‌ایی یک آغاز،اوج و سرانجام پایانی داشته است؛و هیچ پولی که بشر اختراع کرده به جاودانگی نپیوسته است. همهی پول‌ها دوره‌های تصویب،محبوبیت،انحراف و در نهایت مرگ را داشته‌اند.
حالا بازگردیم به سوال درمورد ارزش ذاتی. اگرباور داشته باشید که هر پولی باید توسط چیز ارزشمندی پشتیبانی شود،پس احتمالاً هیچ پولی را به عنوان پول واقعی شایسته نمی‌دانید.
اگر باور داشته باشید که «ارزش» ادراک و باور داشتن چیزی است به این خواهید رسید که هر پولی بخصوص وقتی نظام یک کشور پشتوانه‌ی آن باشد،پول واقعی است. در نهایت باور عمومی به سادگی باعث محبوبیت و ارزش بازار یک پول می‌گردد.
ذخیره‌ی ارزشی
این آخرین معیار ذهنی ما برای پول است. ذخیره‌ی ارزشی به رونق ارزش پول در مدت زمان طولانی گفته میشود،که بی‌شک طلا در نخستین رده در این مورد است. از زمان‌های گذشته طلا توانسته است ارزش خود را به عنوان نوعی از پول حفظ کند؛که هیچ پول اعتباری دیگری قادر به شکست این رکورد نبوده است.بیایید رکورد حفظ ذخیره‌ی ارزشی طلا را با دلار ایالات متحده مقایسه کنیم.از زمان تولد «فدرال» در 23 دسامبر 1913،طی یک جلسه‌ی مخفیانه در جزیره‌ی «جکیلیل» و متعاقباً آوردن مفاد آن در قانون اساسی توسط رئیس‌جمهور «وودرو ویلسون» قدرت خرید دلار بیش از 96 درصد کاهش یافت.
اکنون ممکن است مانند این سؤال «به عنوان مثال وقتی عمر یک درخت پرتقال بین 5-3 سال است،6 سال برایش مدتی طولانی‌ست» برخی این سؤال برایشان پیش بیاید که «آیا بیش از 5هزار سال ذخیره‌ی ارزشی طلا،سلطنتی است؟آیا بعد از قریب به 2دهه ذخیره‌ی ارزشی پول فرانسه-که با جنگ جهانی دوم دوره‌اش پایان یافت-اکنون فقط می‌توان با آن یک تکه نان و شاید شاید یک بطری شیر خرید؟»
نکته اینجاست که چه معیارهایی ذخیره‌ی ارزشی پول را اندازه‌گیری می‌کند در حالی که فاکتورهای پولی و غیرپولی زیادی وجود دارد که می‌تواند بر عمر یک نوع پول تأثیر گذارد؟
بی‌تردید هیچ‌چیز مانند طلا و نقره ماندگاری نداشته است.اکنون بیشتر مردم خواستار این امر هستند که ارزش پولشان در طی زمان نه تنها کاهش پیدا نکند،بلکه دارای افزایش نیز باشد.
اشاره‌ی محترمانه
قبل اینکه به مبحث «شایستگی پول به عنوان پول واقعی» ورود پیدا کنیم،من باید اشاره‌ی محترمانه‌ای داشته باشم به اینکه بسیاری از باورها باید در لیست معیارهای مربوط به پول قرار گیرند.مانند: کمبود.
نگران نباشید؛هرچه که ترس درمورد منبعی بیشتر باشد،ارزش آن بیشتر است.چیزهایی مانند فلز گرانبها کمیاب است،در حالی که پول تورمی اینطور نیس.و نکته‌ای که قابل بیان است این است که پول‌های رمزپایه به دلیل محدودیت‌هاییکه بر آن‌ها اعمال شده،تورم ندارند.
بنابراین آیا پول‌های رمزپایه یا ارز دیجیتال پول واقعی بشمار می روند؟
حالا شاید ما بتوانیم این بحث را به نتیجه برسانیم و پول‌های رمزپایه را با انواع دیگر پول درست مقایسه کنیم.
وسیله‌ی مبادله
به عنوان یک وسیله‌ی مبادله پول رمزپایه هم مانند پول‌های معمولی است.شما می‌توانید از هردوی آن‌ها برای خرید چیزهای مشابه استفاده کنید.نتایجیکه از بررسی‌های انجام شده در خروجی جاده‌ها و فروشگاه‌های اینترنتی بدست ما رسیده این را نشان می‌هد که در برخی مواقع خرید با پول‌های رمزپایه،به مراتب آسانـتر از پول‌های معمولی است.
قابل حمل بودن
شما با اسکن کدهای QR در بعضی نرم‌افزارهای تلفن‌های هوشمند و یا حتی کلید بر روی کیف پول اینترنتی خود به راحتی می‌توانید پول‌های رمزپایه را برای کسی ارسال و یا دریافت کنید.ارسال ارزش معادل و یکسان در پول‌های امروزی نیازمند واسطه‌ی انتقال وجه (مانند اتحادیه‌ی غربی و غیره) و البته همراه با هزینه‌های فراوانی می‌باشد؛که بخشی از این هزینه‌ها بخاطر هزینه‌ی بانک‌ها برای سیستم انتقال بی‌سیم است.راحتی انتقال پول‌های رمزپایه ارتباطی با حجم و یا وزن آنان ندارد.
پول‌های معمولی این امتیازات را ندارند.انتقال مقدار زیادی پول کاغذی از یک مکان به مکان دیگر،هم خطرناک است و هم طاقت‌فرسا.و معاملات صعودی تقریباً غیرقانونی نیز هست.
واحد شمارش
جایزه‌ی این قسمت به پول‌های رمزپایه می‌رسد.همیشه یک واحد از پول رمزنگاری‌شده با یک واحد دیگر هم‌اندازه‌‌ی همان پول برابری می‌کند؛اگرچه که مربوط به هر زمان باشد.
پول رمزنگاری‌شده نمی‌تواند جعلی باشد
در دنیای دیجیتال نام دیگر جعل «دوبار خرج کردن» است.زیرا پول‌های رمزپایه توسط تکنولوژی بلاک‌چین رمزنگاری شده‌اند و در آن‌ها از الگوریتم‌های توافقی استفاده شده است.و این امر سبب شده تا در حفظ امنیت نیز پول‌های رمزپایه یک قدم جلوتر از پول‌های معمولی باشند.
طول عمر
از آنجایی که پول‌های رمزپایه شیء فیزیکی نیستند،تنزّل و تخریب فیزیکی آن‌ها نیز ممکن نیست.و این یک برتری دیگر پول‌های رمزپایه بر پول‌های کاغذی است که درمورد طول عمر نیز بهتر عمل کرده‌اند.
دوام به معنی از دست دادن نیست
بسیاری از کسانی که تازه پا به این عرصه گذاشته‌اند و استفاده از پول‌های رمزپایه را تازه شروع کرده‌اند،گاهی رمز دسترسی به کیف پول اینترنتی خود را گم میکنند.اما خوشبختانه بیشتر کیف پول‌های اینترنتی پول‌های رمزپایه،دارای تنظیمات پشتیبان‌گیری و بازگردانی است.
در هر حال دقیقاً همانند کیف پول‌های فیزیکی،این مسؤلیت خود فرد است که از کیف پولش مراقبت کند.
پس از ارسال،امکان بازگشت پول‌های رمزپایه وجود ندارد
اگر شخصی پول رمزپایه را اشتباهاً به کیف پول اینترنتی شخصی و یا جایی ارسال کند،و سپس آرزو کند که پولش برگردد،باید بداند که این امکان وجود ندارد.به عبارت دیگر شما پس از زدن کلید «ارسال» هیچ کار دیگری نمی‌توانید انجام دهید.
از سوی دیگر اشخاصی که قبول میکنند با پول‌های رمزپایه کار کنند،نباید نگران هزینه‌ی سرویس‌های کارت اعتباری خود باشند.
قابلیت جابجایی
پول‌های رمزپایه مانند پول‌های معمولی،قابلیت جابجایی‌ایی که در نتیجه‌ی آن پول به خارج از محیط کار خود برود را ندارند.برخلاف پول‌های معمولی،پول‌های رمزپایه در طبیعت ژئوپولتیک هستند و محیط کارشان دنیای مجازی می‌باشد.
این بدین معنی نیست که فروشگاه‌ها معمولی پول رمزپایه را قبول نکنند؛اما هنوز بیشتر کشورها از پول معمولی استفاده میکنند.و به نظر من هنوز پول رمزپایه به قدر پول معمولی پیشرفت نکرده است.
ارزش ذاتی
همان‌طور که قبلاً گفته شد اگر شما باور داشته باشید که پول حتماً باید با چیز ارزشمندی پشتیبانی شود-آن چیز هرچه باشد-شما هیچگاه آن پول را به عنوان پول واقعی قبول نکرده‌اید.به هر حال اگر شما باور کنید که ارزش ذاتی پول،بستگی به باور و درک شخصی افراد دارد،بعد از آن همهی پول‌ها این قابلیّت را دارا می‌شوند که پول واقعی به حساب بیایند.تفکراتی مانند «ممکن است درست باشد» و یا «ما به شرکت‌ها اعتماد می‌کنیم.»
و اگر شما در رابطه با زندگی روزمره‌ی خود،تراکنش‌های معمولی و یا ارزش بازار نگران هستید در آن صورت محبوب‌ترین و راحتترین واحد پول موجود،خط‌کش شما در اندازه‌گیری ارزش پول می‌گردد.
ذخیره‌ی ارزش
اگر شما یک تاریخ‌شناس هستید و یا برای یک زندگی ابدی برنامه‌ریزی می‌کنید باید بدانید تنها طلاست که در طول گذشت زمان ارزش خود را حفظ کرده است.اما اگر یک انسان معمولی فانی باشید،به دلخواه و بسته به زمانی که یک پول ارزش و اعتبار دارد،آن را برای خرج کردن و گذران زندگی انتخاب می‌کنید.
اکنون شما تمام چیزهایی که باید می‌دانستید را می‌دانید. حال آیا باور دارید که پول رمزپایه پول واقعی است؟
دیدگاه بگذارید